भरे साझ देउरालीमा आइराख्नु है
मनको त्यो गाठो खोली राख्नु है
उडीजाने यो मन समाइ राख्नु है
मायाको एउटा चिनो छोडी राख्नु है
फूल फुले बेशीमा झरिराख्नु है
एउटा फूल मायाको रोपी राख्नु है
साँचो माया पिरतिको थाति राखेर
मनको त्यो मझेरीमा माझी राख्नु है
सुसाए सल्लाहरू सल्लेरी वनको
मायाको त्यो सुगन्ध छरिराख्नु है
आउने जाने बटुवालाई साक्षी राखेर
अमर कथा प्रेमको सुनाइ राख्नु र्है
sanchchai man chhune khalko kabita lekhnu lekhnu vayako rahechha .
ReplyDelete