तर पीडा मेटाएन

आँसु बने सागर, किनारा कतै देखिएन
पीडाको सागरमा डुबिरहेँ मोती कतै भेटिएन ।

बुझाउन सम्झाउन यो मन, भाषा कुनै भेटिएन
अथाह पीडा पोख्न, शब्द कुनै भेटिएन ।

भाग्यको खेल अनौठो कर्म दासी हुदोरहेछ
भाग्य भयो बैरी दुःखले कहिल्यै साथ छोडेन ।

मृत्युसँग जीवन साट्ने, चाहाना धेरै भयो
चाहाना मेट्ने बाटो खोजे, तर समयले साथ दिएन ।

जीवनको पाइला सँगै पीडाले सधै पछ्याइरह्यो
पाइलासँग छाया मेटियो तर पीडा कहिल्यै मेटिएन ।